4 februari 2016

Een rare categorie


Ik blog niet meer. Dat had u misschien al gemerkt. Al komt hier dagelijks nog wel een handjevol mensen kijken. Nog een knappe prestatie voor een blog dat al meer dan een half jaar niet meer wordt ververst.

Nu had dat deels te maken met een kapotte camera. Hoewel het hier altijd tekst vóór beeld was, had ik toch wel een standaard waar een vervlogendagenfoto aan moest voldoen. U kent de dogma's wel: spiegelreflex op handmatig en geen flits. Sommigen van u mogen met een smartphone Mario Testino eruit fotograferen, maar daar hoor ik niet bij.

Voor een groot deel heeft het ook te maken met de niche waarin ik dit blog had geparkeerd. "Grappige columns voorzien van foto's van zelfgemaakte items die bij voorkeur niets met elkaar te maken hebben", dat is geen erg herkenbare categorie. Eerder een eenmansfractie.


Maar weet u wat? Zoals iedereen op social media altijd roept: ik doe dit voor mijzelf! En bij hoge uitzondering plaats ik daar zowaar een foto van mijzelf bij.

U weet wat het is met eenmansfracties. Ze zitten daar omdat ze niet langer bij hun partij konden, mochten of wilden blijven, maar ze waren zo gehecht aan het pluche. Al heet het meestal in politiek correcte bewoordingen dat ze hun kiezers niet in de steek konden laten.

Ook ik ben gehecht aan mijn plekje. En hoewel ik niets tegen een beetje politieke correctheid heb, denk ik niet dat ik u, de lezer, niet in de steek kan laten. U heeft wel wat anders aan uw hoofd. Maar fijn als u weer aanhaakt. Om tekst, beeld of idee. Dat is mij om het even.

U ziet de foto's van een wollen quilt. Deze maakte ik voor Stu Blu. Een handmade label waar ik u de komende tijd wat meer over zal vertellen. Voor Stu Blu bedacht ik de SUITED serie. Quilts van het mooiste Italiaanse kamgaren en kasjmier. Pure luxe en geheel handgequilt. De trui is een ontwerp van Isabell Kraemer en heet Elementary en heeft toevallig precies dezelfde kleuren. De wol is Jamiesons Spindrift.

De sjaal heeft de poëtische naam "stories from Snoqualmie Valley" en waar dat ook mag zijn en klinkt als een plek waar ik wel naar toe wil. Het is een ontwerp van Annie Rowden. Deze sjaal kostte nog geen twintig euro omdat ik heb breide van Drops Nepal van nog geen 2 euro per bol. Waarom is dat zo goedkoop? Vast geen goed nieuws. Weet u nog dat ik mijn kinderen leerde dat gratis niet bestaat en goedkoop verdacht is?




5 opmerkingen:

  1. welkom terug!
    moet altijd erg lachen om je tekstjes, volgens mij ben je heerlijk gek!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In eerste instantie blog je toch voor jezelf? Ik ben blij dat ik mee mag genieten, want dat doe ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat niet bloggen ... ik had het al gemerkt. Maar ik ben niet verrast dat er ondertussen wel heel wat moois gemaakt werd !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben blij dat je terug bent! De sjaal is prachtig! Waarom was het zo goedkoop dan?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, die Drops, die is niet altijd netjes bezig. Maar ook ik heb ik mijn voorraad wel een aantal bolletjes. Al ben ik nu van plan om dat aantal niet hoger te laten worden.
    Verder heb ik je blog net vandaag ontdekt, dus wel of niet frequent valt dan niet op. Ikzelf heb nu een blogpauze; het kan verkeren.
    Jouw concept voor je blog vind ik erg geslaagd. Heerlijke humor, die maakt dat ik hardop lach en aan mijn man voorlees. Dus, thx!

    BeantwoordenVerwijderen

Thank you for stopping by. You make my day by leaving a comment.